борнил
sostantivo maschile
bornile m
sostantivo maschile
bornile m
permalink
бо́рька (s. masch.)
бормаши́на (s. femm.)
бормо́ч (v)
бормота́нье (s. n.)
бормоту́н (s. masch.)
борнил (s. masch.)
борнилацетат (s. masch.)
борниламин (s. masch.)
борнилхлорид (s. masch.)
бо́рный (agg.)
борода́ (s. femm.)
борода́ч (s. masch.)
Бородино (s. femm.)
борогидрид (s. masch.)
борокальцит (s. masch.)
борона-глыбодробитель (s. femm.)
борона-каток (s. femm.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android