бромацеталь
sostantivo maschile
bromacetale m
sostantivo maschile
bromacetale m
permalink
бро́йлер (s. masch.)
брокга́уз (s. masch.)
бром (s. masch.)
бромацеталь (s. masch.)
бромацетофенон (s. masch.)
бромаль (s. masch.)
бромангидриды (s. masch. pl.)
броматология (s. femm.)
броматометрия (s. femm.)
броматы (s. masch. pl.)
бромбензил (s. masch.)
бромфенолы (s. masch. pl.)
бромиды (s. masch. pl.)
бромирит (s. masch.)
бромирование (s. n.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android