дибензил
sostantivo maschile
dibenzile m
sostantivo maschile
dibenzile m
permalink
дибромбензол (s. masch.)
дибромид (s. masch.)
дибутилфталат (s. masch.)
дибензамид (s. masch.)
дибензил (s. masch.)
дибензилметан (s. masch.)
дибензоил (s. masch.)
дичи́ться (v)
дицетил (s. masch.)
дидакти́ческий (agg.)
дида́ктика (s. femm.)
дидакти́зм (s. masch.)
диджей (s. masch.)
диэдр (s. masch.)
диэле́ктрик (s. masch.)
диэлектри́ческий (agg.)
диэлектрик (s. masch.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android