дуби́ть
pronuncia: [dʊbʲˈitʲ]
verbo
conciare vt
pronuncia: [dʊbʲˈitʲ]
verbo
conciare vt
permalink
дуант (s. masch.)
дуба́сить (v)
дуби́льня (s. femm.)
дуби́нушка (s. femm.)
дуби́ть (v)
дубл. (sigla)
дубле́ние (s. n.)
дублика́т (s. masch.)
дубля́ж (s. masch.)
дублёнка (s. femm.)
дублёный (agg.)
дубня́к (s. masch.)
дубо́к (s. masch.)
дубова́тость (s. femm.)
дубова́тый (agg.)
дубя́щий (agg.)
дучка (s. femm.)
дуде́ть (v)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android