дуплексный
aggettivo
(a) duplex
aggettivo
(a) duplex
permalink
дупле́т (s. masch.)
дупликация (s. femm.)
дупликатор (s. masch.)
дупло́ (s. n.)
дуплекс (s. masch.)
дуплексный (agg.)
дуплекс-процесс (s. masch.)
ду́пель (s. masch.)
дурь (s. femm.)
ду́ра (s. femm.)
дурачи́на (v)
дура́чить (v)
дура́читься (v)
дурачо́к (s. masch.)
дура́чество (s. n.)
дурачьё (s. n.)
дура́цкий (agg.)
дуракова́тый (agg.)
дурале́й (s. masch.)
дуралюмин (s. masch.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android