инкрементор
sostantivo maschile
incrementatore m
sostantivo maschile
incrementatore m
permalink
инкрусти́рование (s. n.)
инкрусти́рованный (agg.)
инкрусти́ровать (v)
инкреция (s. femm.)
инкремент (s. masch.)
инкрементор (s. masch.)
инкреторный (agg.)
инкубацио́нный (agg.)
инкуба́ция (s. femm.)
инкубаторий (s. masch.)
инкуна́булы (sost femm. pl.)
ин-ква́рто (avv.)
инквизицио́нный (agg.)
инквизи́ция (s. femm.)
инквизи́тор (s. masch.)
инквизи́торство (s. n.)
иннерва́ция (s. femm.)
инобытие́ (s. n.)
и́ноческий (agg.)

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android