тридимит
sostantivo maschile
tridimite f
sostantivo maschile
tridimite f
permalink
трибуна́л (s. masch.)
трибутилфосфат (s. masch.)
трицепс (s. masch.)
три́дцать (num.)
тридимит (s. masch.)
тридекан (s. masch.)
тридеся́тый (agg.)
триэдр (s. masch.)
триэтил (s. masch.)
триэтиламин (s. masch.)
триэтилфосфат (s. masch.)
триэтиленгликоль (s. masch.)
трифо́ль (s. masch.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android

