винилиден
sostantivo maschile
vinilidene m
sostantivo maschile
vinilidene m
permalink
вини́л (s. masch.)
винилацетилен (s. masch.)
виниласбест (s. masch.)
винилбензол (s. masch.)
винилфторид (s. masch.)
винилиден (s. masch.)
винилиденхлорид (s. masch.)
винилирование (s. n.)
винилиты (s. masch. pl.)
винилкарбазол (s. masch.)
виниловый (agg.)
винилпирролидон (s. masch.)
винилпропионат (s. masch.)
винилтолуол (s. masch.)
винилхлорид (s. masch.)
вини́ться (v)
ви́нный (agg.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android