хуя́чить
verbo
хуя́ритЬ
verbo
хуя́ритЬ
permalink
хули́ть (v)
ху́нта (s. femm.)
хурма́ (s. femm.)
хуторо́к (s. masch.)
хуторя́нка (s. femm.)
хуя́чить (v)
хуя́к (int.)
хуя́рить (v)
хуёво (avv.)
хуёвый (agg.)
ХВ (sigla)
хвачу́(сь) (v)
хвала́ (s. femm.)
хвальба́ (s. femm.)
хвале́ние (s. n.)
хвали́ться (v)
хвалёный (agg.)
хвастли́во (avv.)
хвастли́вость (s. femm.)
хвастну́ть (v)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android